Z doniesień medialnych wynika, że Polska boryka się z dużym problemem ze wsparciem psychologicznym dzieci przed 18 rokiem życia.
Spójrzmy na niechlubne podsumowanie lat 2020-2023 w liczbie prób samobójczych dokonanych przez nieletnich:

2023 r. - 2139  prób
2022 r. - 2093 prób
2021 r. - 1496 prób
2020 r. - 843 prób

Jak uniknąć tragedii, jak rozpoznać, że dziecko potrzebuje pomocy specjalisty z dziedziny psychologii bądź psychiatrii?
 

Duża liczba prób samobójczych wśród dzieci ma złożone przyczyny, a każdy przypadek jest unikalny. Dzieci mogą doświadczać trudności emocjonalnych, takich jak: depresja, lęki czy zaburzenia psychiczne. Brak zdolności radzenia sobie z silnymi emocjami, brak zaufanej osoby dorosłej, z którą może porozmawiać może prowadzić do prób samobójczych.

W jakich sytuacjach udać się do psychologa?

1) Kiedy nasza rodzina mierzy się z problemami taki jak: rozwód, konflikty, przemoc domowa czy utrata bliskiej osoby. Profilaktycznie warto zabrać dziecko do specjalisty, aby ten mógł porozmawiać z dzieckiem i sprawdzić jego samopoczucie, sposób odnalezienia się w tej trudnej sytuacji życiowej.

2) Kiedy wiesz, że dzięcko jest ofiarą nękania w szkole. Prześladowanie jest jednym z poważniejszych problemów wpływających  na negatywne samopoczucie i zdrowie psychiczne dzieci. 

3) Gdy u dziecka zdiagnozowano zaburzenia psychiczne takie jak: zaburzenia afektywne czy schizofrenia. 
4) Jeśli zauważysz, że dziecko zmaga się z niską samooceną - zareaguj. Niska samoocena naraża dziecko na depresję i myśli samobójcze.
5) Kiedy dziecko doświadcza wysokiej presji społecznej związanej z wyglądem, osiągnięciami szkolnymi czy akceptacją w grupie rówieśniczej. Jest to sytuacja wywołująca silny, emocjonalny stres, który może prowadzić do prób ucieczki przez samookaleczenie.

Czynniki te mogą występować wspólnie i wzajemnie na siebie wpływać. W przypadku podejrzenia, że dziecko ma problemy psychiczne lub przejawia myśli samobójcze, należy niezwłocznie skonsultować się z profesjonalistą, takim jak psycholog dziecięcy, psychiatra dziecięcy czy pediatra. Świadomość i odpowiednia pomoc mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka prób samobójczych i poprawie zdrowia psychicznego dziecka.

Jak rozmawiać dzieckiem, które wykazuje objawy lęku, depresji czy smutku?  

Poświęć dziecku swoją pełną uwagę. Wyłącz telefony komórkowe i inne zakłócające czynniki, aby pokazać, że rozmowa z nim jest dla ciebie ważna.

 Dzieci muszą czuć się bezpieczne i pewnie, aby otworzyć się na rozmowę. Wyraź zainteresowanie ich uczuciami i pokaż, że jesteś dostępny/a do wysłuchania. Stawiaj się w miejscu dziecka, staraj się zrozumieć, co przeżywa i nie bagatelizuj jego uczuć. Daj dziecku do zrozumienia, że ma prawo być mu ciężko! Pomóż dziecku zrozumieć, że uczucia, nawet te trudne, są normalne. Niech wie, że można o nich mówić bez obawy przed potępieniem.

Zamiast zadawać pytania wymagające jedynie odpowiedzi "tak" lub "nie", stawiaj pytania otwarte, które zachęcają do rozwinięcia myśli i uczuć. Na przykład, zamiast pytać "Czy coś cię martwi?", możesz zapytać "Co sprawia, że czujesz się smutny/a?"

Otwarcie rozmawiaj o swoich własnych emocjach. To może pomóc dziecku zrozumieć, że wszyscy czasem mamy trudności emocjonalne.